Ontneem mij niet uw heil’ge Geest (2024)

Het is Pinksteren geweest. Is er in uw en mijn leven veel veranderd? Waarschijnlijk niet. Nu de feestdagen weer achter de rug zijn gaat het leven immers weer zijn gewone gang.
Maar: Pinksteren is het feest van de hoop!
Waar hopen wij dan op? Antwoord: wij wachten op het moment dat de mensen gaan inzien dat God macht heeft. Hij is Degene die de wantoestanden aanpakt. Hij laat mensen tot de overtuiging komen dat Godvrezende mensen het toch bij het rechte eind hebben.

Laten wij elkaar vandaag wijzen op woorden uit Johannes 16: “En als die Trooster gekomen is, zal Hij de wereld overtuigen van zonde, van gerechtigheid en van oordeel”.
Met Pinksteren wordt
* het ongeloof tegengesproken
* de kracht van de satan afgebroken
* de toekomst met God opengebroken[1].

Het bovenstaande betekent in ieder geval dit.
Het zal tot veel mensen doordringen dat zij moeten geloven in Jezus Christus, en in de waarde van Zijn verlossingswerk.
Veel mensen zullen beseffen dat Jezus Christus Zijn werk op aarde heeft voltooid. Hij heeft betaald voor de zondeschuld van heel de wereld. Nu kan hij weer terug naar Vader. Dankzij Hem ontvangen gelovigen eeuwige gerechtigheid.
Natuurlijk – op deze aarde is hun leven nog vol met zonden. Daarom komt de Heilige Geest op aarde. Hij kiest een woonplaats in de harten van al Gods kinderen. Steeds weer moet en zal Hij heilbegerige gelovigen, en heel de wereld, ervan overtuigen: op aarde is het een bende, maar dankzij Jezus Christus kunnen wij rechtvaardig voor God staan.
Massa’s mensen zullen zich uiteindelijk gaan realiseren dat de aanwezigheid van de Heilige Geest ook betekent dat het oordeel van God als een deken over deze wereld heen ligt. Gods gericht komt eraan. En het is onweerstaanbaar!

Het is niet genoeg als de mensen zeggen: ‘Het is een zootje in de wereld. Hoe komt dit ooit weer goed?’. Jezus Christus biedt verlossing aan. Een andere oplossing, een andere verlossing is er niet. Echt niet!

Waardoor wordt dat zootje in de wereld veroorzaakt? Antwoord: mensen halen elkaar steeds dieper naar beneden.
De voorbeelden liggen – helaas, helaas… – ook in 2024 voor het oprapen.
Denkt u maar aan al die pro-Palestijnse protesten die op de universiteiten in den lande plaatsvinden. Dat zijn geen gewone protesten – nee, het zijn bij tijd en wijle complete veldslagen.
Denkt u ook maar aan Joost Klein – muzikant, schrijver en voormalig Youtuber.
“Klein vertegenwoordigde Nederland op 9 mei in de tweede halve finale van het songfestival en kreeg 182 punten, na Israël het meeste van de 31 halvefinalisten. De volgende dag werd zijn middagrepetitie op het laatste moment afgeblazen. AvroTros gaf te kennen dat Klein donderdagavond, direct na zijn optreden een aanvaring met een cameravrouw had gehad. Die had over Klein een klacht bij de EBU ingediend, waarna de politie onderzoek deed. Omdat het onderzoek nog gaande was, mocht Klein vrijdagavond niet optreden voor de vakjury. In plaats daarvan werden videobeelden van zijn halve finale-optreden getoond. Op 11 mei – de dag van de finale – maakte de EBU bekend dat Klein gediskwalificeerd was, omdat ze het niet passend vond om hem te laten deelnemen gedurende het onderzoek”.
Mensen zijn Gods omgangsregels vergeten. Zij kijken alleen naar de wereld van vandaag. Gespannen. Vertoornd. Soms weten zij niet eens precies op wie zij boos zijn. Wild schoppen en slaan zij om zich heen[2].

Zeg niet dat de wereld door toedoen van mensen ooit beter wordt. De zondeval is inmiddels duizenden jaren geleden. We kunnen blijmoedig opmerken dat er heel veel goedwillende mensen op de wereld zijn.
Maar de oorlogen op aarde blijven maar doorgaan. Wantoestanden zijn er alle eeuwen door.
De harten van mensen zijn evenzovele bronnen waar vernietigend gif uit komt[3].

En wat nu?
Het is Pinksteren geweest.
We zouden kunnen zeggen: wat levert al het werk van de kerk op? Wat is het rendement van evangelisatie en zending? Enneh… in uw en mijn leven lijkt na de Pinksterdagen niet veel veranderd.
Dat klinkt relevant. Maar het is ongeloofstaal. Want de hemelse God kan niet zonder onderdanen zijn. Alleen daarom al is Pinksteren het feest van de hoop!
Trouwens – sinds wanneer moeten wij het werk van de Heilige Geest organiseren? Dat zal Hij echt wel Zelf doen![4]

Laten wij daarom met de dichter van Psalm 51 vol vertrouwen zingend bidden:
“Schep in mij, God, een hart dat leeft in ’t licht,
geef mij een vaste geest, die diep van binnen
zonder onzekerheid U blijft beminnen,
verwerp mij niet van voor uw aangezicht.
Ontneem mij niet uw heil’ge Geest, o God,
laat in uw heil mijn hart zich nu verblijden,
en richt geheel mijn wil op uw gebod,
dan zal ik zondaars op uw wegen leiden”[5][6].

Noten:
[1] Johannes 16:8.
[2] In deze alinea citeer ik van https://nl.wikipedia.org/wiki/Joost_Klein ; geraadpleegd op maandag 13 mei 2024.
[3] Ik refereer aan artikel 15 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis.
[4] Ik refereer aan artikel 27 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis.
[5] Psalm 51:5 – berijmd; Gereformeerd Kerkboek-1986.
[6] In dit artikel gebruik ik onder meer https://www.kingcomments.com/nl/bijbelstudies/Jh/16 en https://www.zoeklicht.nl/artikelen/zonde-gerechtigheid-en-oordeel-10948 ; geraadpleegd op maandag 13 mei 2024.